AMAZONCA

Sizler olmayan çocuklarsınız…

Sizler hiç doğmamış gibi, gölgelerin içinde ve 

Yüzünüze tek tek bakılmadığında hepsi birbirine benzeyen

Sıradan, avare, hiç doymayan, hiç uyumayan, hiç tükenmeyen

Çoğu kere neşeli, çoğu kere hasta,öksüren, kusan, ölen

Sizler sokak çocuklarısınız..

Açlığı en iyi bilen, susuzluğu çamurlu bir suda özleyen,

Sütü bazen hiç içmemiş, otu bazen hiç koklamamış, okşanmayı hiç bilmemiş,

Korku dolu bakışlarınızda kaybolduğum..

Hiç birinize yeterince..yetemediğim..

En can siperane haykırışlarımda ve en korkulu rüyalarımda

Beni korursunuz, bana dokunursunuz oysa ben sizi koruyamam

Ben sizi hiç yaşatamam / hep ölürsünüz..

Demir kutuları durduramam, demir kalpleri ısıtamam

Sizleri alıp bir cennet yaratamam çünkü

Dünyada sevgiye ayıracak bir cennet yok..

Gökdelenler ve kötü insanlar her yerde..

Çünkü dünyada bize ait bir yer yok…

Bazen tellerin arkasında demir kafeslerde kan dışkılayan ve 

Ölümü bir meleği bekler gibi sabırla bekleyen..

Hiç annesi olmamış gibi / görmesem inanacağım..

Süt dolu şefkatli memeleri hiç emmemiş gibi

Adam sınıfına sokulmayan ve tekmelenen ve tükürülen ve aç bırakılan…

Sizler benim çocuklarımsınız..

SİZLERRRR!!!!!

Kader Yılmaz